eon is een intelligent gedistribueerd netwerk met hoge snelheid dat een complete set gedistribueerde internetprotocollen definieert. Eon is geen vork van EOS, maar een groter netwerk op basis van EOS, waardoor de Information Internet -tijdperk de waarde internet -tijdperk echt kan invoeren. Eon -tokens worden gebruikt voor 1: 1 directionele luchtdrops en beloningsknooppuntonderhoud.

Achtergrondintroductie

Zowel bestaande openbare blockchain- als slimme contractplatforms hebben schaalbaarheid en beveiligingsproblemen. TPS is zo laag als ≤10. Kwetsbare slimme contracten zijn heel gebruikelijk geworden en er komen elke maand grote hackincidenten voor. Bovendien is er momenteel geen oplossing die voldoet aan de noodzaak om grote hoeveelheden gegevens veilig parallel te verwerken.
We introduceren EON - een nieuw blockchain -platform dat is ontworpen voor schaalbaarheid en beveiliging. Naarmate het aantal knooppunten toeneemt, neemt de verwerkingskracht van het hele blockchain -netwerk daadwerkelijk toe. De hoeksteen van het EON -ontwerp zijn de concepten van Sharding, Verifieerbare willekeurige functie (VRF) en praktische Byzantijnse fouttolerantie (PBFT), waardoor het hele netwerk het werk in verschillende blokken kan verdelen om het rekenpotentiaal van elke knoop volledig te realiseren.
Eon stelt verder een slimme contracttaal voor op basis van formele verificatie, een modulaire bibliotheek en HTML ++, waarmee ontwikkelaars snel, parallelle en beveiligde code kunnen schrijven ter ondersteuning van real-world rekenproblemen zoals kunstmatige intelligentie computing of grootschalige realtime menselijke samenwerkingstaken.

EON -overzicht

Het "Boule" -systeem in het oude Griekenland was de vroegste vorm van democratie. Het Citizens Congress staat elke burger ouder dan 20 jaar toe om deel te nemen aan discussies en besluitvorming over belangrijke nationale kwesties. Deelnemers ontvangen een kleine hoeveelheid geldbeloning; terwijl de "500 conferentie" bestaat uit 500 burgers van 30 jaar of ouder. Hun ambtstermijn is een jaar en ze kunnen niet worden herkozen. Elke burger kan slechts twee keer in zijn leven dienen. Het ontwerp van dit systeem mobiliseerde het enthousiasme van elke burger aanzienlijk om deel te nemen, en hield ook rekening met de eerlijkheid van de verkiezingen.
Het originele Boule -algoritme van Eon is gebaseerd op DPOS, Algorand, Zilliqa en PBFT. Het integreert de sharding -ideeën van Ethereum Casper en Zilliqa, waardoor de schaalbaarheid wordt verhoogd tot 10.000 TPS, de VRF van Algorand wordt gebruikt om verkiezingsknooppunten te vinden, en de PBFT van Tedermint wordt gebruikt om snel en veilig consensus binnen elke shard te bereiken. EON introduceert ook het concept van asynchrone elastische opslag, waardoor het gegevensgedeelte wordt opgelost dat moet wachten tot alle andere knooppunten of supernodes zijn akkoord met het blok. Het Boule-algoritme heeft een lage latentie- en hoge doorvoerverwerkingsmogelijkheden en kan meer real-world Network Society applicatie-experimenten uitvoeren. De EON -blockchain bestaat uit twee soorten knooppunten: 1) Adresbare knooppunten (AN) en 2) elastische opslagknooppunten (FSN). Het adresseerbare knooppunt beheert de meta -informatie van scherven en routering, terwijl het flexibele opslagknooppunt de statusovergangsinformatie opslaat.
EON zal een verificatie- en beveiligingslaag bouwen bovenop de Smart Contract Computing Layer. De virtuele machine van Eon Ewasm ondersteunt alleen code geschreven in CoQ, F* en Isabelle. De programmeerdoelen van de gegevensstroom die door deze drie talen worden geleverd, zijn: 1) parallel computing en kaart-reducatie zoals sharding-optimalisatie; 2) Formele verificatieondersteuning. Alleen programma's die door wiskundig bewijs slagen, kunnen worden geaccepteerd en gecompileerd.
Om de vriendelijkheid van ontwikkelaars te verbeteren, zal EON, als het EOS -netwerk, het kernnetwerk van EOS -ontwikkelaars worden. Het heeft een slim contractgestuurd codecentrum en markt met als doel code-delen en communicatie. Doorgaans kunnen ontwikkelaars slimme contracten schrijven in HTML ++ op basis van bestaande modules en bibliotheken, waardoor ontwikkelaars de mogelijkheid voor de mogelijkheid om rechtstreeks met de VM -runtime te behandelen minimaliseren. Daarom kunnen ontwikkelaars slimme contracten schrijven, zoals het bouwen van een webpagina.